Met een gemiddelde van een vijftigtal kilometer per dag behoren we tot de traagste overlanders ter wereld. Voor ons, reizen is niet over afstanden, of over het zo snel mogelijk rijden van A naar B. Voor ons behelst het allemaal in het feit dat in een plaats, niet alleen om te zien, maar ook te voelen, horen, proeven van het eten en het ruiken van de geuren; om verbinding te maken met mensen en hun leven te delen.
Toen we onze reis begonnen in 2003 hadden we geen idee dat het zou transformeren tot een manier van leven. Het idee was om te reizen voor een jaar of twee. Hoe begon het? Wat is er gebeurd?
We stonden allebei op een kruispunt in ons leven. We hadden elkaar slechts enkele maanden eerder ontmoet en waren beiden klaar voor een drastische verschuiving in de loop van ons leven. Op een zondagmiddag, we lagen languit in ligstoelen in een afgelegen hoek van een gazon, nog na te stomen van de sauna die we net hadden verlaten. We hebben geluisterd naar het gekwetter van vogels in de bomen en in de verte klonken praatjes van andere sauna bezoekers. We lieten ons drijven in de troostende temperaturen van de nazomer en overwogen ons leven.
“Als ik zou gaan reizen door de wereld voor twee jaar, zou je met me mee gaan?”
“Ik keek opzij en keek naar Coen voor een moment.”
“Ja, ik zou het doen.”
“Wat zou je doen met je huis?”
“Ik verkoop het. ” En je werk?”
“Ik zal stoppen.”
De beslissing om te vertrekken was zo makkelijk als dat.